Çorum’un Alaca ilçesine bağlı Alacahöyük köyünde yaşayan, 6 çocuk ve 10 torun sahibi Emiroğlu, aşçı olarak Genelkurmay Başkanlığından emekli olduğundan bu yana günlerini köyünde geçiriyor.
Bahçeyle ilgilendiği için yaz aylarında köyde kalan Kore gazisi Emiroğlu, kışın ise Ankara’ya çocuklarının yanına gidiyor.
İki amcasının Çanakkale Savaşı’nda şehit olduğunu, ağabeyinin ise Kars’ın Sarıkamış ilçesinde vatani vazifesini yaparken geldiği köyünde rahatsızlanarak vefat ettiğini belirten Emiroğlu, gazilik madalyalarını göğsünden çıkarmıyor.
“Yedi sefer kura çektiler, yedisinde de benim ismim çıktı”
Emiroğlu, AA muhabirine, Kore Savaşı’nda yaşadıklarını anlattı.
Erzurum’da askerliğinin 17. ayındayken Kore Savaşı için buyruk geldiğini ve Kore’ye gidecek askerlerin kura ile belirlendiğini belirten Emiroğlu, “Kore Savaşı başladığında gidecek askerler için yedi kere kura çektiler, yedisinde de benim ismim çıktı. Kore’ye vapurla 29 günde gittim ve bir akşam Seul kentinin önünde bizi indirdiler.” dedi.
Kore’deki birinci gününde mayın aramakla görevlendirildiğini lisana getiren Emiroğlu, arama yaptığı sırada havan saldırısı düzenlendiğini, sığınağa girerken yakınına bir bomba düştüğünü fakat yaralanmadığını belirtti.
“Beni düşman ayağının altında koyma”
Kore’deki 7. ayında misyon yaptığı doruğun düşman askerlerince ele geçirildiğini söz eden Emiroğlu, çatışmada yaşadıklarını şu sözlerle lisana getirdi:
“Bölük kumandanım ‘Arkadaşlar cephe yarıldı. Tam teçhizat çıkıp cepheye gidiyoruz.’ diye bağırdı. Yedi ay misyon yaptığım doruğa vardığımızda o cephe düşman eline geçmişti. Çarpışıyoruz, süngüye giriyoruz, başarılı oluyoruz lakin kalabalık geliyorlar. Bölük kumandanımın buyruğu şöyleydi, ‘Hemen makineli tüfeklerinizle ateş edin, süngünüzü çıkartmayın.’ Hem ateş ediyoruz, hem de ateşten kurtulanları süngüyle önleyebiliyoruz. Bir bomba geldi. O bomba, bölük kumandanının ayağının birini kırdı, birini de kaybetmesine neden oldu. Bölük kumandanım bana şöyle diyordu, ‘Hüseyin Çavuş beni düşman ayağının altında koyma!’ Bölük kumandanımın ensesinden, yakasından tuttum, sürüklemeye başladım, 200 metre varsayımım sürükledim. Kanı durduramıyoruz, kan akıyor, kandan adamın aklı gidip geliyor. Dedi ki ‘Bacağımı boğ.’ Kendi sargımla, onun sargısıyla yarayı kapattım ancak maalesef kanı durduramadık. Diz kapağının üzerinden ayağını telle boğdum, bir tarafını dişimle tuttum, ellerimle bağlıyorum. Çok çekmem gerekiyordu, ayağını hafif kımıldatmasıyla dört dişim söküldü, ağzım kan doldu. O kanı yutarak onu cepheden çıkarttım.”
Emiroğlu, bölüğe dönerken bayıldığını, revirde bir ağlama sesi ile uyandığını belirterek, “Ağlayan kişi, ‘Buna bir şey olmasın da ben öleyim onun yerine’ diyordu. Gözümü açtım, kendi köyümden Sabri Çavuş isminde bir arkadaşım vardı, o. Niçin o denli dediğini sorduklarında dedi ki ‘Hüseyin Çavuş’un iki amcası Çanakkale’de şehit oldu, ağabeyi askerlik yaptığı devirde vefat etti. Buna bir şey olursa ben o köye nasıl varabilirim. Ben öleyim ondan daha iyi’ diyordu.” ifadelerini kullandı.
Kore’den ayrılmak üzere trene binecekken Koreli insanların Türk bayrağı sallayarak kendilerini selamladığını görünce çok duygulandığını belirten Emiroğlu, konuşmasını “Ben Hüseyin Emiroğlu, Türkiye’yi selamlıyorum, gençliği selamlıyorum.” kelamlarıyla tamamladı.
