- HABER 7 – ÖZEL
Osmanlı İmparatorluğu’nun doğusundaki Bitlis vilayetine bağlı Hizan ilçesinin Nurs köyünde dünyaya gelen Said Nursi, 82 yıllık ömrü (1878-1960) boyunca Kafkasya’dan Rusya’ya, Eskişehir’den Kastamonu’ya, Emirdağ’dan Isparta’ya varıncaya dek geniş bir yelpazede sürüklenmişti.
Birinci Dünya Savaşı ve Ulusal Uğraş yıllarında Türkiye’nin istikbali için uğraş etmiş, 50’den fazla lisana çevirisi yapılan Risale-i Nur’u kaleme almış ve 2 yıla yakın mühletle azaba tabi tutulmuş, mahpusa mahkum edilmişti.
Ancak on binler, ‘Zamanında kendisi üzere görülmeyen ve kimseye benzemeyen‘ manasına gelen Bediüzzaman lakabıyla Said Nursi’nin peşinden gidiyordu.
DARBECİLER MEZARINDAN KORKTU
Ve bu bağ, 1960’ların Cemal Gürsel yönetimindeki darbeci hükümetini huzursuz ediyordu. O denli ki Said Nursi’nin vefatından yalnızca iki ay sonra Şanlıurfa’da bulunan mezarı bir manga askerle parçalanmış, tabutu askeri uçağa bindirilmiş ve tabiri caizse kaybedilmişti.
Üzerinden yıllar geçse de Nursi Hoca’nın mezarının nerede olduğu tespit edilemedi. Kimi kaynaklara nazaran Afyon’da kimilerine nazaran de Isparta’da bulunduğu ileri sürüldü.
Hatta Said Nursi’nin kabrinin yerini araştıran birtakım araştırmacılar, bu yerin Isparta Sav köyündeki mezarlıkta olabileceğini dahi sav ediyor.
HAYATTAYKEN KABRİNİ İŞARET ETMİŞTİ
Fakat 63 yıllık mühlet içerisinde Said Nursi Hoca’nın yaşarken, ‘Benim mezarım bâtın kalacak‘ kerametinde bulunması üzere kabri bulunamadı. Işıkçıların hocası olarak da bilinen alim, bu kerametini, “Hz. Ali’nin mezarı nasıl kesin olarak bilinmiyorsa ben de mezarımın bilinmesini istemiyorum” diye açıklıyordu.
ESKİ VE YENİ
Hayatını ‘Eski Said‘ ve ‘Yeni Said‘ olarak ikiye ayıran Said Nursi Hoca, 1878’den 1923’e kadar olan müddete ‘Eski’, 1923’ten vefatına kadar sürecek kısma ise ‘Yeni’ diyordu.
Eski Said, siyasal ve toplumsal meselelerin tahlilinde direkt rol almış, vatanın savunmasında Alay Komutanı olarak görevlendirilmiş, Kafkasya’da çarpışmış ve Ruslara esir düşmüş bir kumandandı.
Ancak bir davet üzerine Ankara’ya gelmesi ve Türkiye Büyük Millet Meclisi’ni görmesi, o dönemki ismiyle Sait Okur’un, yani Said Nursi’nin hayatında yeni bir dönüm noktası olur. Ankara’da aradığı görüntüyü bulamayan Nursi Hoca, Van’a dönerek inzivaya çekilir ve 1923’ü ‘Yeni Said’in başlangıcı olarak yorumlar. Bu yıldan itibaren en değerli görevin ‘iman’ olduğunu, ‘teslimiyet’ olduğunu savunur, kendini İslam’a adar.
RİSALE-İ ZİYA’YI SÜRGÜNDE YAZDI
Fakat Cumhuriyet’in birinci yıllarından itibaren çeşitli sefer sürgüne maruz kalır. Hatta hapsedilir. Münasebet olarak periyodun tek partili CHP Hükümeti, Said Nursi’nin çıkardığı yayınları, yaptığı konuşmaları münasebet gösterir. Devam eden süreçte Isparta’ya, Eskişehir’e, Kastamonu’ya ve daha birçok yere zorunluluktan gitmek durumunda kalır.
Said Nursi Hoca, birden fazla kitapçıktan oluşma Risale-i Işık isimli yapıtını de Isparta’nın Barla köyünde, sürgündeyken kaleme almıştır. Bu kitabın tamamlanması 24 yıl sürmüş ve yıllar içerisinde 50’den fazla lisana çevrilmiştir.
