- HABER 7 – ÖZEL
Kanadalı irtibat kuramcısı Marshall McLuhan’ın “Araç mesajdır” kelamı, “Küresel köy” öngörüsü üzere yıllar içerisinde tekraren sefer kendini kanıtlamayı başardı. McLuhan, küresel köy ile internet teknolojisine imada bulunurken, “araç mesajdır” çıkışıyla iletinin iletildiği aracın, insanın algısını şekillendirebileceğini savunuyordu.
Bu bağlamda ABD, kendi bedellerinin yüceltildiği bir global köy inşası için Hollywood’u araç olarak kullanmış ve periyodun öteki büyük harika gücü olarak bilinen Sovyetler Birliği’ni top atmadan fethetmişti. Ruslar, kendi keten pantolonlarını bir kenara bırakıp Amerikalı çiftçilerin giydiği kot pantolonlarına ulaşabilmek için can atıyor, bağlı bulundukları Sovyet rejimini hor görüyordu.
Buna benzeri bir iklim, Yeşilçam’la birlikte Türkiye’de de oluşturulmak istenmişti. Recep’lerle, Ramazan’larla, Şaban’larla kadim Anadolu topraklarında karar süren hak dine savaş açılmış, üçkağıtçı hacı bakkal amca tipolojisiyle toplumun kıymetli bir kısmını temsil edenler berbat bir üslupla sınıflandırılmıştı.
Son periyotta ekrana getirilen yeni üretimlerin değerli bir kısmında Muhafazakar kesitin ve mütedeyyinlerin tıpkı Yeşilçam’daki üzere ‘üçkağıtçı‘, ‘ahlaksız‘ ve ‘menfaatçi‘ kişiliklerle anlatılmak istenmesi, Türkiye aleyhinde oluşturulmaya çalışılan kültür mühendisliği kavramını beraberinde getirdi.
Haber 7, bu noktada dizi, sinema ve tiyatro dalının değerli isimlerinden Bahadır Yenişehirlioğlu’nun; Ahmet Yenilmez’in, Ali Nuri Türkoğlu’nun ve kültür sanat muharriri Bedir Acar’ın görüşlerine başvurdu. Yenişehirlioğlu; Yenilmez, Türkoğlu ve Acar, tarlamızı sürenlerin emellerini ve yeni üretimlerin kitlelere vermek istediği bildirisi okurlarımız için anlattı.
İSLAM DÜŞMANLARININ ELİNDE PROPAGANDA ARACINA DÖNÜŞEN MECRALAR
Yedi Hoş Adam, Sevda Kuşun Kanadında, Payitaht “Abdülhamid” ve Barbaros üretimlerindeki oyunculuğuyla geniş kitlelerin takdirini kazanan Bahadır Yenişehirlioğlu, görsel medyanın insan üzerindeki tesirini Haber 7 okuyucuları için şu sözlerle anlattı:
“Görsel medya, bilhassa görsel sanatlar çok güçlü bir irtibat lisanı oluşturuyor. İnsanları birebir etkileme, yönlendirme, değiştirip dönüştürme, müspet ya da aksi taraftan nereye istiyorsanız oraya yanlışsız kanalize etmenize uygun olan mecralardır. Bu mecralar, gerçek İslam düşmanlarının elinde bir propaganda aracına dönüşebiliyor.
ABD yıllarca kendi hegemonyasını malumunuz Hollywood’la Universal’la ve buna misal Yahudi sermayesinin olduğu şirketlerle oluşturuyordu. Özel mecralar olsun, dijital alanlar olsun, akıllı telefonlar olsun, birçok alanda insanları değiştirip dönüştürmek, aile yapılarını ve cinsi yapılarını bozmaya çalışıyorlardı. İnsanları kendi kadim kıymetlerinden kopardıkları takdirde kullanabileceklerini bildikleri için bu minvalde yol ve tekniklere başvuruyorlar açıkçası.“
“HEDEFLENEN KİTLE GENÇLERİN ŞUURALTI”
Haziran Gecesi, Yeterli ki Varsın, Vazgeç Gönlüm, Firar ve Payitaht: “Abdülhamid” üzere dizilerde rol alan Ali Nuri Türkoğlu, ekrana gelen yeni üretimlerdeki Muhafazakar tiplemesinde asıl amacın genç kuşağın şuuraltı olduğunu şu sözlerle belirtti:
“Yani evvelce de olduğu üzere bu yeni bir şey değil bir defa, onun altını çizmek lazım. Artık bir düzey daha atlayıp daha açıktan, daha simgeler üzerinden yapılmaya başlanan ve devam eden bir hücumdur. Tabii ki bizler, gördüğünü taklit eden varlıklarız… Bu birinci beşerden beri böyledir ve medeniyetler bunun üzerine inşa edilmiştir. Dolayısıyla görsel irtibatın görsel etkileşime dönülmesinin gayesi ve gayesi güdülmektedir.
Ben bununla alakalı toplumsal medya hesabımdan bir paylaşım yapmıştım. ‘Bırakınız görüntüyü, bir fotoğraf karesinin bile insanın şuuraltında nelere neden olabileceğini gördüğünde insan dehşete düşüyor’ halinde bir paylaşımdı… Hasebiyle burada artık kimi şeylerin daha da ayyuka çıktığını, düzey atladıklarını görüyoruz. Biz ‘Dur’ demedikçe, beşerler ‘dur’ demedikçe bir düzey daha, bir düzey daha artırmaya çaba edecekler. Bu bir manada, insanlık tarihinin başından beri var olan ‘İyi-Kötü’ çatışmasıyla açıklanabilir. Birileri ahlakı, doğruyu, iyiyi savunacak, birileri de onu bozmaya çalışacak. Bu başından beri var olan ‘İyi’ ve ‘Kötü’ savaşıdır bana kalırsa.
Dolayısıyla bu açıktan taarruz toplumun irfanından geri döner… Toplumda büyük bir infiale sebebiyet verir şayet niyetleri buysa… ‘Ne yapıyorsunuz siz?’ diye karşılarında durur toplum… Gerçekten toplumsal medyadaki reaksiyonları gördük… Bütün televizyon programlarında da sağda solda konuşulacaktır, tartışılacaktır. Daha az badireyle atlatırız inşallah bu süreci… Herkesin çekidüzen vermesi gerekiyor kendine. Bu ülkenin kıymetlerini gözetmek, kollamak, güzelleştirmek gerekir…
Son kelam olarak şunu söyleyeyim, eğer burası Müslüman bir ülke olmasaydı, örneğin faraza olarak söylüyorum, burası ineklerin kutsa sayıldığı bir ülke olsaydı ineğe saygısızlık yapmazdınız. Buraya gelen beşerler, turistken bile ineğe hürmet duyarlardı. Lakin bizim kendi içerimizdeki beşerler, bizden daha saldırgan, daha holigan turistlere dönmüşler diye düşünüyorum.”
“BİRİLERİ BİZİM TARLAMIZI ÇOK MAKUS EKİYOR”
Belirli kısımların üzerinde dirsek çürüttüğü toplum mühendisliğinin bugün başlamadığını vurgulayan oyuncu Ahmet Yenilmez, şehit Muhsin Yazıcıoğlu’nun bir kelamından örnek vererek eleştirisini şu sözlerle lisana getirdi:
“Meseleye bugünkü gözle bakarsak yanlışa düşeriz. Bu yıllardan beri anlatılamayan bir gerçektir. Kapitalizmin yabanî tabiatından dolayı bugün reytinglere endekslenmiş dizilerden hassasiyet beklenemez… Sanat, bugünün en büyük silahıdır… Ve maalesef bu tehlikenin farkında değiliz. İHA, SİHA yaparsın, savaş uçağının tanıtımını yaparsın ancak anlatamazsın insanlara… Yani askerlerin Libya’da olur, birisi der ki ‘Ne işimiz var Libya’da?’… Cumhuriyet’in 100’üncü yılındayız… Cumhuriyeti kuran, kurucu Cumhurbaşkanı gözünü kaybetti Trablusgarp’ta, Libya’da… Bunu anlatamazsın… Bu bizim yaramız… Merhum Muhsin Yazıcıoğlu ağabeyimiz diyor ya, ‘Birileri bizim tarlamızı çok berbat ekiyor’ diye… Sahiden birileri bizim tarlamızı çok makûs ekiyor… Ekti de… Artık mahsulünü alıyor… Ki bunu yalnızca dizilerle de yapmıyor…”
“BİZİM BİR ALIŞKANLIĞIMIZDIR BU…”
Akşam gazetesinin kültür sanat müellifi Bedir Acar, yeni dizi üretimlerinde yeri hazırlanan muhafazakar tipolojiyi ve bundaki asıl emeli şöyle özetledi:
“Zaten bu dizilerde ne vakit başörtülü ya da muhafazakâr bir karakter olsa, daima berbatlığı ya da üçkâğıtçılığı temsil eden bir figür, bir karikatür haline getiriliyor. Asıl hedefleri geleneklerine, göreneklerine bağlı anne babalarından nefret eden, yaşadığı meskene sığamayan bir gençlik inşa edebilmek.
Yani diyelim ki muhafazakâr bir ailesi var, bir gencin yahut bir genç kızın… Ve bir bakıma bu dizilerdeki örneklerin ailesine ne kadar benzediğini görüyor. O eleştirel gözle bakıyor ailesine… Onların da niyeti, gençliği sorgulamaya, ailesinden nefret eder hale getirmekte esasen. Yani dindar insanların, muhafazakârların bu kadar dar başlı figürlere indirilmesi yanlışsız değil. Bir bakıma gençlere ‘Muhafazakâr insan böyledir’ denilmeye çalışılıyor. Ve bu dizilerin, bu berbatlığa, bu gidişata hizmet eden bir tarafları var.
Her kesitin nitekim içtenlikle eleştirilebilecek yanları olabilir. Muhafazakârın, laikin, Atatürkçünün, dindarın, dinsizin… Türk beşerinin kumaşında bir şeyler varsa, bu dindarına yahut dinsizine bakmıyor aslında. Mesela yemekten sonra çay içmenin ziyanlı olduğunu söyler bütün tabipler lakin Türk milletinin kendine has geleneğidir. Sarfiyat o çayı içer… Tam da yemeğin üzerine tüketilmemesi gereken şeyleri yeriz, içeriz… Bizim bir alışkanlığımızdır bu… Gerçekten bu alışkanlıklarımız, bu özelliklerimiz toplumsal dokumuzda da yani sosyolojimizde de varsa ve uygun niyetle eleştiriliyorsa, aslında onu anlayabiliyorsunuz… Uygun niyetle yapılan eleştiriyi hissedebiliyorsunuz…
Ama bu dizilerde muhafazakâr karakterler bazen bir aydın üzere gösteriliyor ve çıkarına hizmet etmeyen bir durum olduğunda ne derece sert bir karaktere dönüştüğüne yer veriliyor. Bunun alt metninde, genç kuşakların, ailelerinden nefret ettirilmek istendiğini görüyoruz.“
