CHP’li Karşıyaka Belediyesi şirketi Kent A.Ş.’de çalışan 900 kişi ile İşçi A.Ş.’deki 1400 personel geçtiğimiz mart ayında iş bırakma hareketi yaparak reaksiyonlarını lisana getirdi. Paklık personellerinin iş bırakması sonucu ilçe genelinde çöpler birikti. Maaşlarını 7-8 taksitte alan personellerin hareketinin akabinde apar topar sendika ile görüşen Karşıyaka Belediyesi idaresi, ödemelerin en kısa müddette yapılacağını belirtince aksiyon sona erdi. Fakat ortadan geçen müddette değişen bir şey olmadı, kelamlar havada kaldı. Büyük zahmetler yaşayan personeller yaşadıklarını Sabah gazetesine anlattı.
“MAAŞIMIZI 7 TAKSİTLE ALDIK”
Evli bir çocuk babası personel A.D.: Benim bütün gelirim, her şeyim Kent A.Ş’den aldığım maaşa bağlı. Maaşların modül parça ödenmesi, geriye dönüklerimizi alamamamız bizim ömür şartlarımızı çok derecede kısıtladı. Son dört ayın maaşını 1500 lira, 2 bin lira üzere komik sayılarla, 6-7 taksit halinde aldık. Şubat ayı için hesabımıza 2 taksit halinde toplamda 7 bin lira yattı. İçeride daha 1.5 maaş alacağımız var. Bu para ne vakit ödenecek, nasıl ödenecek bilmiyoruz. Artık işe gidip gelirken bindiğimiz otobüsün bilet fiyatını dahi karşılayamaz duruma geldik. Birden fazla vakit yürüyerek gidip geliyoruz. Önümüz Ramazan Bayramı. Çocuğumuza bayramlık dahi alamıyoruz. Hepimiz hacizlik olduk.
AYLIK 15 BİN, YATAN 2 BİN LİRA
Kent A.Ş. çalışanı M.Y.: Sadaka verir üzere maaş veriyorlar. Maalesef birçok arkadaşımız aldığı borcu ödeyemediği için tefecilerin eline düşmüş durumda. Ben bugüne kadar bankadan 4 seferde 200 bin lira kredi çektim. Resmen batmış durumdayım. İçimizde borçlarını ödeyemediği için tehdit alanlar dahi var. Bize ‘Şirket sıkıntı durumda’ diyorlar. Ben katiyetle buna inanmıyorum. İstedikleri vakit istedikleri yere çok hoş bir halde harcamalar yapıyorlar. Emekçinin maaşını ödemeye gelince ‘Para yok’ diyorlar. Aylığım 15 bin lira olmasına karşın bana ödenen para bin-2 bin lira. Hepimizin çoluğu çocuğu var. Cebinde para olmadığı için çocuğunuzun istediği bir şeyi alamamak kadar acı bir durum var mı? Adeta intiharın eşiğine geldik.
