Diriliş Postası köşe müellifi İsmail Yaşa, 2022 FIFA Dünya Kupası’nın mesken sahibi Katar’ı protesto eden ülkelerin art planda hazmededikleri öbür bir gerçeğin olduğunu belirtti: “Dünya Kupası tarihinde birinci kere bir Arap ve Müslüman ülkenin turnuvaya konut sahipliği yapmasının hazmedilememiş olması da mümkün.”
İşte İsmail Kanun’un köşesine taşıdığı Katar gerçekleri:
Körfez ülkelerinden Katar 20 Kasım – 18 Aralık tarihleri ortasında konut sahipliği yapacağı 2022 FIFA Dünya Kupası’na hazırlanırken, en tanınan memleketler arası futbol turnuvasının düzenleneceği stadyumların inşası sırasında yaşanan kazalar ve emekçi vefatlarıyla ilgili argümanlar tekrar gündeme geldi.
Dünya Kupası’nda rekabet edecek ülkelerden Danimarka, Katar’ın insan hakları sicilini ve göçmen emekçilere muamelesini protesto etmek için futbolcularının maçlarda “sadeleştirilmiş” formalar giyeceğini açıkladı.
Daha doğrusu Danimarka milli takımının forma sponsoru olan spor materyalleri firması Hummel, “binlerce kişinin ömrüne mal olduğunu” argüman ettiği bir turnuvada “görünür olmak istemediğini” öne sürdü ve “sadeleştirilmiş” formaların yanısıra “yas rengini” temsil etmesi için büsbütün siyahtan oluşan üçüncü bir forma tasarladı.
Fransa’da da Katar’ın zorla uyguladığı “çevresel ve sosyal koşullar” sebebiyle Dünya Kupası maçlarının kent merkezlerine kurulacak dev ekranlardan yayınlanmayacağı açıklandı.
Katar, Dünya Kupası’na konut sahipliği yapmaya hak kazandığı günden bu yana maksatta.
Aralarında komşularının da bulunduğu birçok ülke ve bilhassa Birleşik Arap Emirlikleri (BAE) ile Suudi Arabistan, milletlerarası turnuvanın Katar’dan alınması için büyük uğraş sarf etti.
Batı medyasında parayla haberler ve yorumlar yayınlatıldı.
Stadyumların, otellerin ve öbür tesislerin inşaatları sırasında yaşanan vefatlar ve yabancı personellerin berbat şartlarda çalıştırıldığı savlarının ardında daha çok insan hakları hassasiyeti değil Katar’ı karalama gayreti olduğunu söylemek yanlış olmaz.
Çünkü petrol zengini Körfez ülkelerinin tümünde yabancı emekçilerin çalışma şartları aşağı üst birbiriyle birebir.
Hatta Katar’da çalışan emekçilerin öteki kimi Körfez ülkelerindeki yabancı çalışanlara nazaran çok daha düzgün imkanlara sahip oldukları söylenebilir.
Katar, Hummel’in tezlerine verdiği karşılıkta Dünya Kupası maçlarının oynanacağı sekiz stadyumun inşası sırasında yalnızca üç çalışanın hayatını kaybettiğini ve yabancı çalışanların çalışma şartlarında da son yıllarda iyileştirmeler yapıldığını açıkladı.
İnsan hakları ihlallerine gelince, diktatörlerin ayakları altına kırmızı halılar seren Avrupalıların bu mevzuda da dürüst ve prensipli davranmadıklarını, çıkarlarına nazaran seçici olduklarını ve ikili standart uyguladıklarını biliyoruz.
Dolayısıyla “işçi ölümleri”, “insan hakları” üzere sloganlarla perdelenen yansıların gerisinde aslında diğer münasebetlerin yattığı kesin.
İsraillilerin Dünya Kupası maçlarını izlemek üzere Katar’a girişlerine müsaade verilecek lakin İsrail’in Katar’a gidecek vatandaşlarına konsolosluk hizmeti vermek için Doha’da ofis açma talebi reddedildi.
LGBT lobisi de Katar’ı “kültürel bedellerine hürmet duyulmasını” istediği için eleştiriyor.
Maddi birtakım beklentilerin Katar tarafından karşılanmamış olması da protestolara yol açmış olabilir.
Katarlılar Danimarka’ya büyük bir yatırım yapsalardı ya da Hummel’e çok para getirecek bir iş verselerdi yabancı çalışanlar ve insan hakları ihlalleriyle ilgili tüm o reaksiyonlar bir anda buharlaşıp yok olurdu.
Dünya Kupası tarihinde birinci kere bir Arap ve Müslüman ülkenin turnuvaya mesken sahipliği yapmasının hazmedilememiş olması da mümkün.
